Implantacja rogówki
Implantacja rogówki, inaczej protezowanie rogówki to zaawansowana technika mikrochirurgiczna stosowana w leczeniu głębokich owrzodzeń rogówki u zwierząt. Dzięki niej możliwe jest nie tylko uratowanie gałki ocznej, ale także zachowanie widzenia, co ma ogromne znaczenie dla jakości życia pacjenta.
Kiedy wykonuje się implantację rogówki?
Zabieg implantacji rogówki wykonuje się u psów i kotów w przypadkach, gdy tradycyjne leczenie nie przynosi efektów lub gdy dochodzi do:
- głębokich owrzodzeń rogówki,
- przepukliny rogówki,
- perforacji rogówki,
- zaawansowanych zmian prowadzących do utraty integralności tkanek oka.
To sytuacje wymagające natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Implantacja rogówki pozwala na wzmocnienie uszkodzonej rogówki, jej regenerację i zapobieżenie utracie gałki ocznej.
Czym są biomateriały wykorzystywane w zabiegu?
W trakcie zabiegu stosuje się nowoczesne biomateriały pochodzenia biologicznego, które są specjalnie przygotowane, sterylne i bezpieczne dla oka. Każdy z nich przechodzi odpowiedni proces oczyszczania i sterylizacji, dzięki czemu może być bezpiecznie używany w chirurgii okulistycznej.
Do najczęściej stosowanych materiałów należą:
- Błona podśluzowa pęcherza moczowego świni (UBM – Urinary Bladder Matrix)
- Podśluzówka jelita cienkiego świni (SIS – Small Intestinal Submucosa)
- Błona owodniowa (Amniotic Membrane) naturalna błona płodowa bogata w czynniki wzrostu i właściwości przeciwzapalne, skutecznie wspomagająca regenerację uszkodzonej rogówki.
Wszystkie te biomateriały są biozgodne, resorbowalne i aktywnie wspierają procesy naprawcze w obrębie rogówki. Ich zastosowanie pozwala uzyskać trwałe efekty leczenia przy minimalnym ryzyku powikłań.
Jak przebiega implantacja rogówki?
Zabieg implantacji rogówki jest procedurą wymagającą precyzji, doświadczenia oraz odpowiedniego przygotowania. Przeprowadza się go w warunkach sali operacyjnej, z użyciem specjalistycznego sprzętu okulistycznego.
Etapy zabiegu:
Znieczulenie ogólne – Pacjent zostaje wprowadzony w narkozę, aby zapewnić całkowitą bezbolesność oraz unieruchomienie niezbędne do wykonania precyzyjnych manipulacji w obrębie oka.
Znieczulenie miejscowe i przygotowanie tkanek oka – Rogówka zostaje odpowiednio znieczulona i oczyszczona. W razie potrzeby usuwa się martwe lub zakażone tkanki rogówki.
Cross-linking (jeśli wymagany) – W przypadku infekcji zrębu rogówki wykonuje się uprzednio procedurę poprzecznego sieciowania (cross-linking), która wzmacnia strukturę rogówki i ogranicza rozprzestrzenianie się infekcji.
Naszycie biomateriału – Sterylny biomateriał (np. błona owodniowa, UBM lub SIS) zostaje precyzyjnie naszyty pod okulistycznym mikroskopem operacyjnym. Używa się najczęściej wchłanialnych nici mikrochirurgicznych, cienkich jak ludzki włos, aby zminimalizować ryzyko podrażnienia i ułatwić gojenie.
Zabezpieczenie oka – Na koniec zabiegu oko najczęściej zabezpiecza się specjalnym opatrunkiem z trzeciej powieki, który chroni miejsce implantacji i wspomaga proces regeneracji.
Zalecenia pooperacyjne po implantacji rogówki
Proces rekonwalescencji po implantacji rogówki jest równie ważny jak sam zabieg. Prawidłowa opieka pozabiegowa znacząco wpływa na końcowy efekt leczenia i ogranicza ryzyko powikłań.
Co obejmuje opieka pooperacyjna?
- Kołnierz ochronny (elżbietański) – Zakładany bezpośrednio po zabiegu, uniemożliwia zwierzęciu drapanie lub ocieranie oka, co mogłoby doprowadzić do uszkodzenia delikatnych struktur lub naruszenia implantowanego biomateriału.
- Podawanie kropli do worka spojówkowego – Stosowane są leki przeciwbakteryjne, nawilżające lub wspomagające gojenie, zgodnie z zaleceniem lekarza prowadzącego. Aplikacja musi być regularna i dokładna.
- Leki ogólne – Każdy pacjent otrzymuje indywidualnie dobrane leki, zazwyczaj:
- antybiotyki,
- leki przeciwbólowe i przeciwzapalne
- Zdjęcie opatrunku z trzeciej powieki – Około 14 dni po zabiegu, w znieczuleniu miejscowym, zdejmuje się opatrunek z trzeciej powieki. W tym momencie oceniany jest proces gojenia rogówki.
- Często na tym etapie widoczna jest waskularyzacja rogówki, czyli wrastanie naczyń krwionośnych w miejsce uszkodzenia. Choć może wyglądać niepokojąco, jest to pozytywny i dobrze rokujący objaw, świadczący o aktywnym procesie naprawczym.
- Leczenie uzupełniające po wygojeniu – Po potwierdzeniu zagojenia, wdrażane są miejscowe leki przeciwzapalne, które:
- redukują wtórny stan zapalny,
- pomagają w „wyklarowaniu” rogówki,
- wspierają przywrócenie jak najlepszego widzenia.
Proces gojenia, tworzenie blizny
W przypadku głębokich lub perforujących owrzodzeń, mimo prawidłowego leczenia, na rogówce często pozostaje blizna. Jej wielkość zależy od rozległości pierwotnego uszkodzenia. Taka zmiana nie zawsze całkowicie ogranicza widzenie – wiele zwierząt świetnie sobie radzi nawet z częściowym pogorszeniem ostrości wzroku.
Dzięki odpowiedniej opiece pooperacyjnej i indywidualnie dobranemu planowi leczenia, implantacja rogówki staje się skuteczną metodą nie tylko ratowania oka, ale również przywracania komfortu życia i funkcji widzenia u zwierząt.
Podsumowanie
W naszej przychodni dysponujemy nowoczesnym sprzętem diagnostycznym oraz specjalistycznym mikroskopem okulistycznym, umożliwiającym precyzyjne zabiegi mikrochirurgiczne na oczach. Oferujemy implantacje rogówki z wykorzystaniem różnych biomateriałów, dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Jeśli Twoje zwierzę wymaga pilnej operacji, skontaktuj się z nami telefonicznie lub jak najszybciej umów wizytę online !!!
Obok prezentujemy kolaż zdjęć ilustrujący efekty leczenia przed i po zabiegu.
lek. wet. Anna Banaszek
